Eymingjar

Í okkar þjóðfélagi lifa og hrærast heilu hrúgurnar, heilu tonnin af eymingjum. Eymingjar af báðum kynjum, úr öllu starfsstéttum og af öllum sortum.

Það eru eymingjarnir sem sitja spilltir í valdastöðum og hugsa um lítið annað en að skara að eigin eldi, vitandi að aðrir þurfa að blæða fyrir vikið. Þessir eymingjar ráðast að lítilmaganum - fólki sem það þekkir ekki og er skítsama um. Siðferðið er nú ekki alveg með í spilunum hjá þessum eymingjum, nú eða náungakærleikurinn. En það á nú við um flesta eymingja. 

Svo eru það eymingjarnir sem sjálfsagt vildu gjarnan sitja í valdastöðum en hafa engar til að sitja í. Þekkja ekki nógu mikið af öðrum eymingjum. Líkt og fyrri hópurinn nota þeir annað fólk til að hafa það sem best sjálfir. Svíkja og pretta í aðeins minni stíl en gera það engu að síður. Fá kannski aðra til að skrifa uppá fyrir sig, ábyrgjast sig - en er svo skítsama um þá þegar kemur að skuldadögum. Þetta eru kannski valdalitlir eymingjar en lítt skárri, því oft vega þeir að smærri hóp sem þeir jafnvel þekkja til. Ekki eingöngu nafnlausum kennitölum.

Nú skulum við skoða eymingjana sem hreinlega ráðast gegn sínum nánustu - jafnvel fyrrum nánustu. Þar er það sama uppi á teningnum, nema þeir hafa ekki mjög stóran hóp til að stunda eymingjaskap sinn á. Þessir eymingjar blása sig út með lygar og fölsk loforð í farteskinu. En þegar upp er staðið er áherslan bara á þá sjálfa. Að þeir sjálfir hafi það sem best og að þeir sjálfir fái það sem þeir vilja - hvernig sem þeir fara að því. Þessir eymingjar eru alveg til í að selja ömmu sína og mömmu - allavega láta þessar elskur borga fyrir sig eða láta skuldir falla á sitt eigið fólk. Siðblindan er ríkjandi þarna sem annarsstaðar.

Síðasta sort eymingjanna eru þeir sem ráfa um með sitt risastóra Egó og leita einstakra fórnarlamba til að nota eymingjaskap sinn á. Þykjast mestastir og flottastir en eru auðvitað bara eymingjar. Þessi tegund eymingja nota kannski ekki vald sem þeim er gefið af öðrum - þeir beita valdi á einstaklinga. Nota stjórnsemi, hótanir, kúganir jafnvel ofbeldi. Leika sér að því að brjóta niður einstaklinga og sparka í þá liggjandi. Ef ekkert er meira af þeim að hafa og þeir þjóna ekki lengur tilgangi sínum sem máttvana stuðningsmenn þessara eymingja er best að henda þeim útí horn, reyna að hirða allt af þeim og skilja eftir í skítnum. Svona eymingjar geta samt ekki hætt þegar þar er komið. Þeir þrífast á mannfyrirlitningu og stjórnsemi - að geta sýnt vald sitt með því að kúga aðra. Beita foreldra, maka og börnum fyrir sér í eymingjaskap sínum og er nokk sama um hvað um þessa einstaklinga verður. Bara svo lengi sem þeir fái sitt.

Allir eiga þessir eymingjar það sameiginlegt að reyna stórum að breyða yfir skítinn sem þeir moka upp og eigin eymingjaskap. Siðferðið er í algjöru lágmarki, ef það er til yfir höfuð. Þetta eru meistarar lyga og blekkinga. Ábyrgðartilfinning er ekki til í þeirra orðabók, hvað þá tillitssemi og náungakærleikur (nema í fögrum innantómum orðum). Háværar tómar tunnur sem sjaldnast ná nokkrum markmiðum öðrum en að brjóta niður fólk. Andlega, líkamlega og fjárhagslega. Á meðan þeir blása sig út og þykjast flottir pappírar.

Já - við lifum með tonni af eymingjum í þessu þjóðfélagi og öðrum. 

Því verður væntanlega seint eða aldrei breytt. Fólk verður bara að reyna að vara sig á þessum eymingjum og læra að þekkja þá úr fjöldanum.

Það er erfitt að vara sig á eymingjunum sem sitja í valdastöðum, en betra að reyna að forðast hina. Ef þú óvart lendir í klónum á einum þá er ekkert nema að vera fljótur að forða sér.

Öllum þessum eymingjum er í raun vorkunn. Þeir missa af þeirri góðu gjöf sem mannkærleikur er. Þeir missa af því að geta fundist þeir í raun vera öðrum til góðs. Og ég stórlega efast um að eymingjar nái nokkurntíma að vera í raun hamingjusamir.

Aumingjans eymingjarnir.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 4.9.2011 kl. 13:58]

Öllum þessum eymingjum er í raun vorkunn. Þeir missa af þeirri góðu gjöf sem mannkærleikur er. Þeir missa af því að geta fundist þeir í raun vera öðrum til góðs. Og ég stórlega efast um að eymingjar nái nokkurntíma að vera í raun hamingjusamir.

Þetta er hreinn gullmoli.